تو و من Du och jag

ترانه ای از آلبوم آفتاب گردان. این ترانه حکایت دل کودکان و نوجوانهایی است که در سوئد زندگی می کنند ویکی از والدین شان در زندان بسر می برد. آهنگ این ترانه را هم نوجوانهایی نواخته اند که برخی از آنان در ساز خود مبتدی بوده اند. مربی این نوجوانان آقای آندرش وترینگ و یان متسون می باشند .

تو و من
من یک چیزی را می دانم که خیلی ها نمی دانند
من می روم و رازی را با خود حمل می کنم
دلم می خواست می توانستم رازم را به تو بگویم
آن احساس بدی را که دارم و آن چیزی را که تحت فشارم قرار می دهد

خواب یک زندگی دیگری را دیدم
همیشه دقیقا آن چیزی نمی شود که آدم می خواهد
اما حالا می دانم که چه می خواهم و توانایی چه چیزی را دارم
با همه اتفاقاتی که افتاده است ما همدیگر را پیدا کرده ایم
تو و من

با هم دیگر می توانیم لحظات خوبی را داشته باشیم
تو و من

گاهی اوقات رفته ام و خود را در بیراهه یافته ام
و دلتنگ گرفتن دست تو بوده ام
کجا دنبال او بگردم ؟ جواب همه سوالهای ما در کجاست؟
من شانس آوردم که او را پیدا کردم
آن دستی را که متعلق به یک دوست با ایمان است
و تو راه خانه را به من نشان دادی
ما با هم دیگر بسوی آینده می رویم

ترجمه: حمیرا طاری

Denna låt kom till i vår musiktonårsgrupp. Några var nybörjare på sina instrument. Här spelar dom helt själva.
April 2007
Anders Wättring& Jan Mattsson
Musikpedagoger på Solrosen

Du och jag
Jag vet någonting som inte många vet
Jag går och bär på en hemlighet
Jag önskar att jag kunde säga dig
vad som känns fel och vad som pressar mig
Jag hade en dröm om ett annat liv
Men allt blir inte precis som man vill
Men nu så vet jag vad jag vill och kan
Trots allt som hänt oss har vi hittat varandra

Du och jag
Tillsammans kan vi få det bra
Du och jag

Har gått och känt mig ganska vilsen ibland
och jag har längtat att få hålla din hand
Vad ska man leta och var finns det ett svar
på alla frågor som vi har
Jag har haft tur som har funnit den
Den hand som tillhör en trofast vän
Och du har visat mig vägen hem
Tillsammans går vi mot framtiden

با زندگی قد کشیدن

زندگی ، کار در زندگی و کار با خویشتن خویش سیاهی های وجودمان را می شوید و ما را در جریان جویباری می اندازد که انتهای آن دریاست و دریا بودن. بایست کوبید و رفت با یار و یا بی یار. بد نیست با خویشتن خویش صداقت داشتن و آویزان نشدن به شاخه بی جانی که دیر یا زود با تلنگر بادی می شکند. خوب است شهامت داشتن گذشتن از عادات غلط، عادت به دوستی که بوی ریا می دهد، عادت به مسکن هایی که به بی راهه می کشاندمان و عادت به زندگی که چون آبی بی حرکت متعفن و غیرقابل تحمل می شود. زندگی کوتاه است ، کوتاهتر از آنچه تصور می کنیم. به زندگی لگد نزنیم، ناسزا نگوییم و با رشد آن قد بکشیم. اگر در زندان رابطه ای غلط زندانی شدیم برای زندانی بودن دلیل و برهان نیاوریم. گناه را به گردن دیگری نیندازیم. به قول دکتر هولاکویی چهار علت ما را در رابطه ای غلط نگه می دارد. آن چهار علت نادانی ،ناتوانی، نیاز و نگرانی است . تا زمانی که اسیر این چهار علت هستیم در زندانی که برای خویش ساخته ایم باقی خواهیم ماند. برای بی نیاز شدن، برای قوی شدن، برای دانا شدن و برای به آرامش رسیدن راهی نداریم جز آموختن و مبارزه با ضعف های خود. راه، راه دشوار و پرکاری است اما راهی است شاید عاقبت دار.