Agust Strinberg

اغلب از مادرم می شنیدم که به بچه های کوچکتر هشدار می داد:
"بچه ها، هرگز نروید لب حوض، توی حوض آدمهایی نفس می کشند که بد ذات هستند .
وقتی آن شب تابستانی ولرم
نشست کرد در زمین خسته
و همه خانه بخواب رفته بود
من گاوم را آرام بردم به آن چمنزار
روی آن تپه سبز کوچک
پهلوی آن آیینه آرام حوض
آخ،حالا کجا رفته بود آن تازه بهار
و سبزه های جوانش تا قادر
به برگرداندن آن هفته های خیس شود!
مرگ، آن شنل پوش سیاه ویران و دفن کرده بود چمنزاری را که
گلهای خجالتی اش تازه می خواست از زندگی کام بگیرد.
........................
........................
ترجمه: حمیرا طاری