غداره داران خدا

شهید اشکان سهرابی
شهید امیر جوادی فر

شهید ترانه موسوی

اگر شال سبز

نشانه الله را بسر نداشتی

اگر پیراهن سبز دخت پیامبر را

به تن نداشتی

با تن جوان و پاک تو چه می کردند

این غداره داران خدا؟

ای خدا، ای خدای ستم

وقتی پیامبران تو

اینگونه فرزندانت را

پاره پاره می کنند

وقتی پیامبران تو

اینچنین دختران نجابت را

بی حرمت

بی بکر

و بی حیثیت می کنند

با منکران تو چه خواهند کرد؟

خانواده ترانه را در زندان سکوت حبس کرده اند مبادا صدای دهل جنایتشان در کوچه پس کوچه های این جهان بپیچد.

بی خبر از اینکه در هر کوچه این جهان ترانه ای دیگر برمی خیزد

ترانه ای دیگر در صف میلیونی ترانه را صدا می زند

ترانه ای دیگر با زبان جهان از ترانه می گوید.

هر روز خبری دهشتناک تر می رسد از راه. و شما رهبران قدرت به هر قیمت، خیال می کنید سکوت خواهیم کرد. اگر تصور می کنید که ترس خون رگان آزادی خواهی مان را خواهد خشکاند. پس بجنگ تا بجنگیم.

بغضی که در گلو داریم فریاد آزادی خواهی مان را خفه نمی کند. اکنون بیشتر از همیشه و با فریادی رساتر حق ندا، سهراب، ترانه، اشکان، امیر و هزاران هزار پیر و جوان دیگر را خواهیم گرفت.

تظاهرات روز جمعه و چوب و چماق نظام بر سر جوان مردان ما

..................................

در بستر کدام دروغ

بر هیزم رویاهایم آتش افروختی؟

در خانه کدام فریب

مرگ رویاهایم را به انتظار نشسته ای؟

ساقه هایم را می شکنی

با جوانه های در خاک خفته ام چه خواهی کرد؟

چتر ماه را

سایه بان گمشده هایم خواهم کرد

تا دوباره در بستر ذهنم طلوع کنند

خاطرات!

دوباره خشت های خاطراتم را

بر ویرانه های ذهنم

دیوار خواهم کرد!

صبح زندگی ام دوباره

در غروب مرگ طلوع خواهد کرد

آری، آری دوباره حقیقت را

بر صورت سیاه دورغ تو تف خواهم کرد!

ترجمه شعر از دفتر شعر رقص غروب

نوشته حمیرا طاری