فقط سراغ رای خود را گرفتند

یاد شهدای راه آزادی خرداد 88 زنده باد

آنقدر دلم پر است، آنقدر عصبانی ام که نمی دانم گله از کجا آغاز کنم و شکایت به کجا ببرم. تنها با شعری که از دلم برخاسته می توانم امشب همه انزجار خود را ازاین رژیم منفور فریاد کنم. تنها یک رژیم خائن می تواند اینگونه ناجوانمردانه مردم معصوم و متمدن ما را شهید می کند.

کیستی بی ما؟

کیستی بی عرق درد ما

بی عرق نیروی ما

و بی عرق اندیشه مان؟

بوی تعفن قدرت ات را بردار وگورت را گم کن

واژه های وقیحانه ات را بردار

!و گورت را گم کن پیش صاحبان روسبی و سنگدلت

کیستی بی ما؟

تو پوچی بی قطرات خون ما

تو پوچی بی روح سائیده ما

تو پوچی بی هستی ما

کیستی بی ما؟

بی ما که رویاهایمان

در اجاق پر طمح تو می سوزد؟

قدرت نحیف ات را از اینجا بردار

و گم شو!

نگاه بی عاطفه ات را بردار

و گورت را گم کن پیش دراکولاهای خون خوارت!

کیستی بی ما؟

بی ما که در دستهای مسموم تو

و دروغهای سیاه تو پرپرمی شویم؟

قدرت چندش آورت را بردار

و گورت را گم کن

مرداب روحت را بردار

و گمشو پیش کرکس هایت!

کیستی بی ما؟

کیستی

بی خاطرات زخمی مان

بی اشک های قصه هایمان

و بی فکرهای ساییده شده ما؟

سکوت نگاه جوانه هایمان را بردار

و گورت را گم کن!

فریاد نگاه مان را بردار

و گورت را گم کن پیش کفتارهایت!

برای او که می گفت برای ما می جنگد اما ما را بخاطر خودش فروخت