حمله آمریکا به ایران

پیشتر برای شما عزیزانم از دل نگرانی و نظر خود در ارتباط با حمله آمریکا به ایران گفته ام. حالا دلم می خواهد بدانم شما چه نگاهی نسبت به این قضیه دارید، شما چقدر خطر را جدی می بینید و چه بحث هایی در بین شما حضور دارد.
اینجا در بین ایرانیهای سوئدنشین بحث های فراوانی در این رابطه درمی گیرد. بسیاری از آنهایی که خواهان رسیدن به قدرت در ایران هستند و به قول معروف راستگراند ( البته منظور همه راستگراها نیست) حمله آقای جورج بوش به اصفهان و نطنز چندان اهمیتی ندارد. برای این دسته افراد کشته شدن هزاران انسان بی گناه و یا مردن محیط زیست منطقه ای چه اهمیتی می تواند داشته باشد؟
امیدوارم حمله آمریکا به ایران را شوخی نگیریم و برای جلوگیری از فاجعه ای که در راه است از هیچ حرکت سازنده ای دست برنداریم. از همین حالا خوب است که آستین ها را بالا زد، در هر کجای دنیا که هستیم. لازم است که مخالفت خود را به این انسان بیمار و مست از قدرت نشان داد.
چند روز پیش با استادم ( سرباز دوره جنگ آمریکا و ویتنام) که حدود 35 سال پیش آمریکا را ترک کرده است در باره آقای بوش و گندکاریهای جدیدش صحبت می کردم. از او پرسیدم که آیا فکر می کنی که آمریکا به ایران حمله کند و او در پاسخ گفت که از این دیوانه هر چه که بگویی بر می آید.
آمریکا که خود مادر حکومت بیست و هفت ساله ایران است و این حکومت را خود بدنیا آورده است امروز بعد از نزدیک به سه دهه به این نتیجه رسیده است که کودکش بیمار است و قابل اعتماد نیست. حالا حتما آقای بوش انتظار دارد جلو او تعظیم کنیم و بگوییم آقا قربانت بروم که بالاخره این قضیه را کشف کردی و می خواهی به داد ما برسی!
آقایان هر وقت کف گیرشان به ته دیگ می خورد و منفعتشان در خطر می افتد دایه عزیزتر از مادر می شوند. نمی دانند که دیگر بعد از این همه سال مردم به این باور رسیده اند که سگ زرد برادر شغال است و...

نمی خواهند در این خاور
در این خاورمیانه
نفس تازه کند گربه شرقی من

نمی خواهند
نمی خواهند این خاک شرقی
بی باروت انقلاب
بی باروت جنگ
بی بمب مذهب
بی بمب نفاق
پر کند ریه های خود را
از هوای دلپذیر آزادی

حمیرا طاری