روز جهانی کارگر مبارک باد، اول ماه مه

یادم است نوجوان که بودم روز کارگر برای پدرم عرق گیر می خریدم. پدرم که مردی است اهل رودربایسی و کمی هم خجالتی دستش را جلو دهانش می گرفت که لبخندش را نبینم. بعد می گفت:" بچه این کارها چیه که می کنی؟ من که کارگر نیستم."
نمی دانم تعریف پدرم از کارگر چه بود. شاید فکر می کرد که حتما آدم باید در کارخانه کار کند و یا عمله بنا باشد تا کارگر محسوب بشود،شاید... ولی من که می دیدم همه روز را در مغازه ای برای دیگری کار می کند و مزد بگیر است او را کارگر می دیدم. من که دستهای یخ کرده و پاهای واریس گرفته اش را می دیدم می دانستم که کارگر است.
امروز بازنشسته است و کار دیگری دارد. کاری که روی انگشتهایش پینه می اندازد و هر پینه اش از عشق حرف می زند. راستی چه کاری زیباتر از کار روی زمین است؟ چه کشتی و چه برداشتی لذت بخش تر از کشت و برداشت از دل زمین است؟
یک وقتهایی که می بینم بسیاری از سوئدیها با چه لذتی از آبادی خود سخن می گویند و یا با چه لذتی روی زمین خود کار می کنند دلم برای روزهای نوجوانی و کار در کنار مادر و پدربزرگم تنگ می شود. دلم برای آن باغهایی که هنوز عطر خوشش در ذهنم می پیچد خیلی خیلی تنگ می شود.

شعری از امیل هاگسترم
پیش از این همه چیزکوچک، مهربان و دوست داشتنی بود
حالا همه چیز عجیب، بزرگ و پیچیده شده است
پیش از این همه چیز واضح، آسان و عاقلانه بود
حالا همه چیز احمقانه و دعوایی شده است
پیشتر همه چیز مرتب و زیبا بود مثل یک هدیه ای در کارتنی
حالا همه چیزمثل باد خشن و پوچ شده است
زمان برگشته است و من هم حالا مثل آن شده ام
ترجمه: حمیرا طاری
روز جهانی کاگر را به همه کارگران جهان تبریک می گویم .