Harvay

هفته ای که گذشت هفته پر باری بود آنقدر پر بار که هنوز آبستن درد، آبستن حرف و آبستن شوقی بی پایانم. آقای هاروی طی یک هفته با ما کار کرد و کار او آشنایی ما با تئوری آقای کئرگ ، نحوه استفاده از موزیک و ماسک در نمایشنامه هاملت بود. روز جمعه بخشی از نمایشنامه را در سالن تئاتر به اجرا درآوردیم و ظاهرا او از کارمان خیلی راضی بود. آنچه که مرا سخت طی این یک هفته تحت تاثیر قرار داد دقت، دلسوزی ، عشق و مسئولیت این استاد 73 ساله نسبت به کار خود و شاگردانش بود. گاه فروتنی و بزرگواری یک انسان، یک انسان هنرمند، یک انسان دنیا دیده و پر از دانش چنان مرا تحت تاثیر قرار می دهد که نه فقط در اشک بلکه در شعر هم می شکنم.
هاروی به زبان انگلیسی صحبت می کرد و با اینکه همه حرفهای او را نمی فهمیدیم بسیار آموختیم. من خود به شخصه آدم بدبین و دیرباوری هستم اما بزرگواری، تدریس زیبای این مرد چنان مرا تحت تاثیر قرار داد که هیچ دلیلی برای شک کردن و باور نکردنش نمی دیدم.
روز آخر پر از بغض بودم و پر از درد. هر روز شعری نوشتم و هر روز در اندیشه قد کشیدم. در کتاب جدیدم شعرهایی خواهید خواند که همه محصول این دوره زیبا زندگی من در رشته ادبیات نمایشی است.
خوب یک خبر خوب هم دارم که دلم می خواهد با شما قسمت کنم . آن این است که دو ماه پیش کتاب "نگاه ماه" را به همراه یک نمایشنامه برای جایی که درخواست کرده بودند، فرستادم. در بین 250 نمایشنامه فرستاده شده 30 نمایشنامه انتخاب شد که خوشبختانه یکی از نمایشنامه ها متعلق به من بود.
خیال دارم این نمایشنامه را بیشتر پرورش بدهم تا یا خود و یا دیگری آن را روزی روی صحنه ببرد. باید روی آن کار کرد با جان و اندیشه هنری تر. فکر کنم این تابستان را صرف این کار کنم.
دلم گرفته بخشی از یک شعر از دفتر "رقص غروب" را برایتان اینجا می نویسم.

در پی چیستم؟
در پی چیستم در این خاک سرد؟
در این خاکی که روزی از آن باردار می شوم
و روز دیگر در آن می میرم؟

من کودک کوچه نقاش هایم
نوجوان خاک ترک خورده، دین و سنت
و جوان خاک خورده، خاک خیس قرن بیستم

من متولد قرن هیجده ام
زادگاهم زندان است
زندانی به نام شرق
و زندانبانی به نام غرب