Paoula دو شعر از

دلم می خواهد بنویسم ولی بیماری و ضعف بدنی بد جور دستم را در حنا گذاشته است برای همین فقط دو شعر کوتاه را برایتان ترجمه می کنم.


شب طولانی است

افکارم به کجا پرواز می کند

آیا آنها خانه ای خواهند یافت؟

آنها را به چه کسی می توانم بسپارم؟

چه کسی می تواند ببیند
پرنده ای کوچک می لرزد؟

.............................

تنهایی را دوست دارم
چرا که خود را با تخیلات و افکارم نزدیک می بینم

تمرکزم بهتر می شود
سکوت کمکم می کند که افکارم را جمع کنم

تنهایی می تواند
دردآور
پر از اضطراب باشد
و یا آدم خودش را خالی احساس کند
اگر آدم از ناراحتی به آن پناه برده باشد

گاه آدم می تواند میان یک عده خودش را تنها احساس کند
آن نوع تنهایی بدترین تنهایی است.

ترجمه: حمیرا طاری