شعر

زمستان امسال را بی نهایت دوست دارم. احساس می کنم این اولین زمستانی است که شعر در من شعله می کشد، قصه در من می رقصد و فیلم با من پرواز پرنده ها را دنبال می کند. شنبه عصر وقتی با همکار گرامی ام مشغول زیرنویس گذاری اولین فیلم ام بودیم، بوسه های پرندگانم را دنبال می کردم و قربان و صدقه شان می رفتم. او طوری نگاهم می کرد که انگار نگاه دیوانه ای را دنبال می کند.

.

به او گفتم:" من دیوانه ام دیوانه

دیوانه نگاه دو پرنده

دیوانه دیدن بوسه دو دل باخته

دیوانه دنبال کردن یک نگاه عاشقانه

او لبخند می زد و می گفت:"می فهمم ، خیلی خوب می فهمم. "

دیروز وقتی داشتم روی تزم کار می کردم با شنیدن صدای آهنگ وبلاگhttp://parnian.malakut.org/ پرنیا ن

و با دیدن عکس زیبایی که وحید از چند مزار گرفته بود شور بود که شعر می شد

.http://daryaravandegan.com/

فروغ در شعرم گریه می کرد

قمرالملوک بی ملک شده بود

و قرةالعین از بی طاهره گان شکوه می کرد.

فرسنگها از کاری که می کردم دور شده بودم. با پیام علی رضا دوستی از آلمان شعرم را باز هم نزدیکتر از هر کاری در کنار خود یافتم . http://www.2tartaros.blogspot.com .

زمستان امسال را هرگز فراموش نخواهم کرد. این زمستان اولین زمستانی بود که من توانستم با چشم باز گمشده گان خود را با نگاهی بازتر بیابم. دست همه دوستان خوب را از آنان که نام بردم و از آنان که نامی نیاوردم به گرمی و دوستی می فشارم.